Faktura pro forma
Autor: Szymon Sperling, Doradca Podatkowy, nr wpisu 12258
Faktura VAT stanowi dowód księgowy, który jest podstawą do obliczenia wysokości podatku, wynikającego z zawartej transakcji. Wystawiają ją
zarejestrowani podatnicy (czynni i zwolnieni z VAT).
Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej
„ustawą o VAT”, podatnicy, o których mowa w art. 15 tej ustawy, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży. Od dnia 1 stycznia 2013 r. w wyniku nowelizacji rozporządzenia fakturowego został zniesiony obowiązek oznaczania faktur wyrazami „Faktura VAT”. Elementami, które powinna zawierać faktura są w szczególności:
– data wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również data sprzedaży,
– numer faktury, który jednoznacznie ją identyfikuje,
-imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
– numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
– nazwa (rodzaj) towaru lub usługi oraz miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
– cenę jednostkową bez podatku
– podstawę opodatkowania,
– stawki podatków,
– kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
Fakturę należy wystawić nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi lub od dnia otrzymania całości lub części należności (w odniesieniu do której zgodnie z ustawą o VAT powstaje obowiązek podatkowy ) przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.
Przepisy, które określają zasady wystawiania faktur nie odnoszą się do dokumentów nazywanych „Faktura pro forma”. Oznacza to, że faktura
taka nie ma żadnych skutków podatkowych. Faktura ta musi mieć wyraźne oznaczenie „Faktura pro forma”, gdyż może zawierać wszystkie elementy faktury VAT. Głównym celem takich faktur jest informacja (np. o cenie) dla potencjalnych nabywców towarów i usług i może stanowić podstawę do wpłaty zaliczki. Zatem faktura pro forma nie jest dowodem wykonania transakcji handlowej i nie zobowiązuje wystawcy do zapłaty wynikającego z niej podatku VAT. Nie ma również obowiązku jej ewidencjonowania (nie jest dowodem księgowym). Faktura pro forma nie zwalnia podatników z obowiązku wystawiania zwykłych faktur, w tym faktur zaliczkowych (z wyjątkiem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). Wpłata zaliczki na poczet dostawy, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego i konieczność wystawienia faktury zaliczkowej. Podsumowując faktura pro forma jest wystawiana przed otrzymaniem zaliczki czy zadatku, natomiast faktura zaliczkowa służy dokumentowaniu zaliczek i zadatków, a więc jest wystawiana po ich otrzymaniu.
Pozdrawiam Czytelników.
